سلام علیکم و رحمة الله.
شمایی که وبلاگ ساختی، یه قسمتی از وقت دنیاتو صرف این امر کردی، فردای قیامت و پس از مرگ در این مورد ازت سوال میشه ، باید جواب بدی! پس توصیه حقیر به شما اینه که اگر وبلاگ میزنید، پست میذارید، دوست و رفیق دارید، سعی کنید با گفته هاتون و نوشته هاتون یه دردی رو درمون کنید، به یکی کمک کنید...جوری نباشه همش جملات قصار و دردای خودمونو بنویسیم . یعنی طرف وقتی میاد مطلبتونو میخونه یه چیزی دستگیرش بشه، مطمئن باشه تو وبلاگ شما وقت خودشو تلف نمیکنه! حالا اینکه "حال من خوب نیست، دلم تنگه، عشقم منو ول کرده رفته، خدا جوابمو نمیده و..." اینا رو باید خودمون در خود حلشون کنیم، نهایتش (آخر مطلب) یه التماس دعایی به دوستان بگیم...بعضیام میان خبر کپی میکنن مثلاً از خبرگزاری فارس میذارن تو وبلاگشون، خب بنده خدا اونی که دنبال خبره میره تو سایتای خبرگزاری مشهور...چرا وقت خودتو تلف میکنی؟ حالا اگر مطلب خوب از جایی خوندید، نکته مهمی به ذهنتون رسید، به درک و فهم بالایی رسیدید، بیاید مطرح کنید ، حالا یا دیگران یاد میگیرن یا بهتون میگن اشتباهه شما اصلاح میشید! هین سخن تازه بگو تا ز دمت تازه شود...
درست است که ما همیشه مختاریم، اما مساله اینجاست که از همین "چگونگی استفاده از اختیار" از ما سوال می شود!
منبع:الهی نگاهی